سال نو مبارک

الان ساعت 6:40 ه؛ یعنی فقط 2 ساعت و 22 دقیقه از سال 88 مونده! عجب سالی بود ماشالا! کلی خاطره در انواع و اقسام مختلف تو ذهنم مونده ازش! 

2 ماه و 22 روز اولش عالی بود! یعنی امید به زندگی ملت کلی رفته بود بالا. همه خوشحال بودیم و امیدوار! من که به شخصه تو آسمونا سیر می کردم از خوشحالی! یه چیزی رو همیشه غصه شو می خورم و اونم برنامۀ 2 خرداد سالن 12 هزار نفریه که من به خاطر میان ترم زبان تخصصی از دست دادمش متأسفانه! زنجیرۀ سبز 18 ام و راهپیمایی انقلاب تا آزادی 20 ام خرداد هم از اون خاطره های فراموش نشدنیه!

بعد این 2 ماه و 22 روز خیلی خوب و خاطره انگیز دیگه همه چی عوض شد! دیگه حداقل ظاهر قضیه خیلی افتضاح بود. ولی خوب، یه جور دیگه که بهش فکر کنی اتفاقا خیلی خوبم بود؛ تلخ بود ولی انصافا خوب بود!

الان دیگه سال داره نو میشه، فعلا همه چی خوبه، این اواخرم اتفاقای خوب افتاده (منظورم آزادی تعداد قابل توجهی از زندانیای سیاسیه مثل آقای تاجزاده و میردامادی) و "فقط جاي رفيقامون که نيستن خاليه". :(

در مورد دانشگاه فقط باید بگم که امیدوارم تو سال جدید از ساعتایی که تو دانشگاه هستم بیشتر لذت ببرم!

الان همین چهار خط رو نوشتم ساعت شد 7:20! هنوز وقت هست تا سال تحویل ولی از اونجایی که دارم می رم خونه مادربزرگم همین جا باید تموم کنم این پست رو! 

سال نو مبارک

امیدوارم سال خوبی باشه واسه همه! امیدوارم تو سال جدید دیگه کسی به خاطر عقایدش از زندگی محروم نشه. امیدوارم همۀ اسرای جنبش سبز زودتر آزاد شن و دل همۀ ما رو شاد کنن.

آهان، راستی...

سال 89 اسمش "سال صبر و استقامت"ه. راضیم!

اگه وقت کردین پیام نوروزی مهندس موسوی و خانم دکتر رهنورد رو دانلود کنین و ببینین.