شعر قشنگیه از هوشنگ ابتهاج که الان تو یه وبلاگ خوندم:
عزیزم!
پاک کن از چهره اشکت را ز جا برخیز
تو در من زنده ای، من در تو، ما هرگز نمی میریم
من و تو با هزاران دگر
این راه را دنبال می گیریم
این راه را دنبال می گیریم
از آن ماست پیروزی
از آن ماست فردا با همه شادی و بهروزی
عزیزم!
کار دنیا رو به آبادی‌ست
و هر لاله که از خون شهیدان می دمد امروز
نوید روز آزادی‌ست
امیر هوشنگ ابتهاج- تاسیان- برای روزنبرگ ها
خیلی شعر زیبایی بود
پاسخحذف